Hani bazen imkansýz diye bir þey var derler ya,
Evet var;
Ama ben inanmazdým!...
Ve kimi zaman da piþmanlýklar yaþanýr...
Ama ben piþman olmadým, imkansýzlýðýnla sevdim!.
Sen ben de çok ÖZELSÝN hem de çok...
Bu sevdayý hak görmesen de kendine,
Bu yürekler bir birine tutsak...
Kimseler bilmeyecek seni ben de,
Adýn hiç bir yerde anýlmayacak,
Ve varlýðýn yücelecek bende ki kadar
Gözlerinde harcadýðým bütün zamanlar,
Senin olarak kalacak,
Dudaklarým da mahçup bir tebessüm,
Tenimde bitmeyen arzum, yüreðim de,
Bir sevabým,unutulmayan aþk olarak kalacaksýn...
O gece;Bitsin istemedim,ilk kez utandým da,
Sana sýrtýmý döndüm,
Gözyaþlarýmý pýnarlarýn da beklettim.....
Ey sevgili ben o gece yüzünde höbetteydim...
Aðýr vurgunlar yemeden çok önce tanýsaydým seni,
Korkmazdýk deðil mi ikimizde o zaman aþktan?..
Keþke kirli denizler de açmasaydýk gözlerimizi,
Ve ilk sen dokunsaydýn bana...
Ýlk sen açsaydýn dudaklarýmda ki mührü,
Ve sana açýlsaydý bakir kapýlarým ilk kez
Bir alev ikindisin de kavuþabilseydi bedenlerimiz!.
TUANA ÇELÝK...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.