öyle ki hiçret ettiðinde hüzünler içine ve sen karanlýðý dök aydýnlýðýn orta yerine ve seyret
say ki öksüz kalmýþ hatýralarýnla baþ baþasýn daðýlýp toz dumana karýþýyorsun kendi içinde ki.. tan yerine daha gün aðartýsý çökmeden avuçlarýnda saklýdýr dul kalmýþ kýrýk dökük düþler ve yüreðinde telaþlý yaðmurlarýn saðanaðý aklýn ezber bozan öpüþmelerin çemberinde
her gün yeni bir kederle doðar yeniden içine sukunetini bozan sesler karýþtýkça birbirine ve sen hasretin kollarýnda kendi içinde bitersin her köþe baþýnda gölgen seviþirken gölgelerle
ve say ki sen gittin gideli þimdi çýrýl çýplak bu þehir öylece sere serpe dolaþýr durur gözlerimin önünde ve aklýma düþerken gizli gizli seviþmelerimiz ah o esmer boynunun bilmem ki neresinden öpsem
ve þimdi ben hýrsla o gözlerinde ki göðe umutlarýmý seriyorum sarhoþ masalarýndan kalma hasretlerini yudumlarken ayaklarým beni alýp uzak mesafelere taþýdýkca ardýmda kalan yetim þehrimin ýþýklarý bir bir söner
oysa ki her þey deðiþir zamanla sadece bir þey kalýr hiç deðiþmeden öylece temimde teninin izi kalýrken senden geriye ey had tozlu raflarda unutulur bütün kitabeler ve ben kayýp sevda þehrini arayan sevdalýyým sen ise bir mecnun med-cezirleri geçen
ay/su Sosyal Medyada Paylaşın:
ay/su Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.