ANNEYİM

asker eþiyim ben...
eþim bazen gecelerce nöbette kalýr
yeri gelir haftalarca eve gelmediði anlar olur
nöbetteyken içim birazcýk daha rahat olsa da
sabah olup eve gelecek umuduyla
Ýl dýþýna çýktýðý anlarda
zaten yalnýz olduðum bu þehirde
daha da yalnýz kalýrým çekilmez olur bu þehir, nefes alamam
günler hatta saatler geçmez olur.
Þimdilerde bir sebebim var
eþimi beklerken içimi huzurla dolduran
þimdilerde bir sebebim var her sýkýntýlý anýmda
hayata sýkýca tutunmamý saðlayan
içimde ufacýk ama kocaman kalbi olan.
her gün hayata tutunmak için nefes alýp veren
rabbimin bize verdiði minicik bir armaðan
bir yaným eþimi beklerken
artýk diðer yaným bebeðimin dünyaya sað salim gelmesi,
için dua edip bekliyor
Asker eþiyim ben
güçlü, onurlu ve gururlu
asker eþi olmanýn onurunu taþýrken
birde anneliðin getirdiði gücü yüreðimde taþýyorum
Veeee Neticede KADINDIM ben.
Her anne gibi, annem gibi gururluydum.


Sosyal Medyada Paylaşın: