B A B A M
Sabah erken kalkaný.
Üretim için çalýþaný.
Ýþine zamanýnda koþaný.
Çok severdi babam.
Gözleri kýpýr, kýpýr ederdi.
Doðru ve çalýþkaný severdi.
Arkadaþlarýný çok överdi.
Benim çalýþkan babam.
Köyde durmayý sevmezdi.
Baþkasýnýn iþini gasp etmezdi.
Hile hurda bilmezdi.
Gece gündüz çalýþýrdý babam.
Çalýþ kalýrsa düþmana kalsýn.
Herkes senin olduðunu bilsin.
Öte dünyada yüzün gülsün.
Çalýþmak vasiyetindi baba.
Vurmayýn an, kýrmayýn an düþman bitmez.
Çalýþana kimsenin gücü yetmez
Alýn teri hiç bir zaman bitmez.
Benim gönlü bol babam.
Battalýn torunu derler sana.
Yanýyorum çalýþma vasiyetine baba.
Ne kadar haklýyýymýþ çabanda.
Olamadým senin gibi gayretli baba.
Gelirdin Derinkuyu’ya iþin olmazdý.
Her sokaktan ses gelirdi. Cevat usta.
Bir türlü çözemedim. Bu sýrrý.
Neydi! Sendeki bu hikmet baba
Çok caba harcadým görmedi gözün.
Vasiyetini yerine getirmekti sözüm.
Þükürler olsun güldü yüzüm.
Sana hayraným baba.
Kapýmýzdan kimse boþ dönmezdi.
Sen ölünce kimse takdir etmedi.
Bu dünya insanlarý mutlu etmedi.
Sen zamanýnda kavuþtun Mevla ya baba.
MEHMET ÖZÇELÝK/NÝÐDE
a b a n
Sosyal Medyada Paylaşın:
K. MEHMET ÖZÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.