Yitirilen sevdayamý yanayým ben; Mazimizdeki güzel günlerimize mi ? Her yanýmý karanlýklar kaplamýþ; Hep sevgim hafife alýnmýþ, Ölümsüz dediðim aþkýmýza mý inansam; Kalbimdeki yanan ateþe mi ?
Yine ateþlere düþmüþüm ben; Sevda rüzgarlarýna kapýlmýþým, Unutulduðumu bile bile... Umutsuz aþkýna tutulmuþum ben; Ben kime,neye yanayým ?
Aþkýný yüreðime gömüp; Gözlerime mil çekip, Seni sadece bende yaþatmak; Seninle olmak istiyorum.
Sen ki; damarlarýmda dolaþan kandýn, Sen ki ; bana cansýz bedenime hayat verendin... Ýþte bu hayatý sen verdin; sen alýyorsun. Al senin olsun sensiz hayat olacak sa; Hayatýmda senin olsun. Sana bu son hediyem olsun cansuyum... Songül Boska Özgün
Gelincik mahallesi/Sinop
Saat:01.00 Tarih:06.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağla yüreğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.