Usandım

Dünya dedikleri þu yerden
Anlamadým birþey usandým
Bunca tasa bunca kederden
Yeter daha býktým, usandým

Çok erken geldi bu yorgunluk
Yel deðdi elden ele savrulduk
Bir ömür neþeye hasretlik
Çekilirmi gayrý, usandým

Kimisi der daha kaç yaþýn
Biri gelir ne gördü baþýn
Biri der yokmu iþin gücün
Anlamayanlardan usandým

Pis eþya olmadýk pazara
Ezelden tut ki taaa mezara
Onca zaman giremedik kâra
Zararlý dünyadan usandým

Kader artýk neyi verirse
Bana düþen derin dikense
Kim Umut’suz olma derse
Onlarda yalancý, usandým...

Erken vakit yorulduk,Keþke bu býkmýþlýk yaþýtlarýmýn taþýdýðý ne denir artýk melankollik tavýrlara falan benzese...Umut ÞAHÝN












Sosyal Medyada Paylaşın: