TOPRAĞA YÂR... (GÜLCE-Tokmak)

Kurak toprak su almadan bahara durmaz...
Yaðmur oldum çoraklara yaðdým, hey! Yaðdým!
Böyle kurulmuþtur düzen, almadan vermez(!)
Topraðýma rahmet, sevgi, bereket saðdým!

Saðdým! Saðdým bulutlardan, bereket saðdým...
Harman harman dolu baþak, ekinler yýðdým!
..............Sevgi oldum gönüllere, yüreðe sýðdým...
*

 Kimisi bahtiyâr, kimi derde duçar;
Coþkun çaðlayan’lar  köpürüp taþarken... 
Kiminin hâyali buharlaþýp uçar;
Kýyýsýnda mumbit topraklar coþarken...

Sorgu sual olmaz; hikmet-i ilâhi
Kalbî arýndýrmak, tevekkül olayý!
..............Bakýr degildir ki; vurursun kalayý...
*

Enine boyuna ölçüp biçtim de
Vakit tüketmeden aldým kararý
Kudret çeþmesinden suyu içtim de
Erittim daðlarda buz tutan kar’ý

Hâlimi arz ettim; aþým-suyumsun!
Olmazsa olmazým bütün duyumsun!
.............Düþmek istediðim dipsiz kuyumsun...
*

Ses yankýlanýr, vurur yüreðe!
Ýþittiklerim kendi sesim mi?
Akýl ermez ki  bu yerküre’ye
Gölge sandýðým, yoksa cisim mi?

Parlar gözlerin yýldýzlara eþ
Yüzün sanki nur, seherde güneþ...
..............Bir mavî atlas, derin ve geniþ
*

Birer birer söküp kökünden, 
Hüzünleri atsan diyorum!
Bir nebze pay çekip yekünden, 
Lezzetini tatsan diyorum...

Devâsýný bilmek vardýr ya...
Öz’e sadýk  kalmak vardýr ya...
.............Yâre toprak olmak vardýr ya...
.......

24 ÞUBAT 2013
Metanet Yazýcý 

Sosyal Medyada Paylaşın: