YORGUN
YORGUN
Yolda gördüm çok yorgun bir kiþi
Çalýþýp çabalýyor bitmiyor hiç iþi
Ýþitmiyor kulaklarý,dökülmüþ diþi
Yorgun bir kafa yorgun bir kiþi
Duyardý önceden duymaz kulaklar.
Görürdü gözler güzel bir zamanlar
Yürürdü yorulmazdý bak bu bacaklar
Yorgun bir kafa yorgun bir kiþi
Kendini iyilikler doðruya adamýþ
Kafasýný gurbetellerde aðartmýþ
Gül benzini çilelerle kapatmýþ
Yorgun bir kafa yorgun bir kiþi
Alývermiþ ömrünü insafsýz zaman
Kalmamýþ dost arayýp hatýr soran
Dertlerle çilelere hep esir kalan
Yorgun bir kafa yorgun bir kiþi
Ömrün nihayet sonuna sona geldi
Bitiremedi yaþadý okadar derdi
Aþk baharýnda akan sakin seldi
Yorgun bir kafa yorgun bir kiþi.
Hakký Kalabalýk 22.06.1983 Lünen Almanya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.