Kaç kere desem býkmam, ezber etmiþim seni Dilim seni okuyor, gönlüm seni dokuyor Yürek yaðýmdan sürüp anber etmiþim seni Yunduðum su kokuyor, çektiðim hû kokuyor
Kafesimde taþýrým yükü zehir olsa da Yaralarý kaþýrým týrnak ucum yolsa da Acý keder yaþarým betim benzim solsa da Estiðin sam yakýyor, çölünde kum yakýyor
Dumansýz yangýnlarým, içli içli közlerim Her halim sen olmuþken hala neden özlerim Kilitlendi boðazým, aðlamaklý gözlerim Yandýkça mum akýyor, bent aþýp yaþ akýyor
Sus bülbül daha ötme, etme nefesi yazýk Güller dikenli olur dokunurken ol nazik Yari cilveli olan aþýðýn gönlü ezik Bak nice çam yýkýyor, civanmert kul yýkýyor,
Bilal paça sývama, dereyi görmeyince Düçar yaralarýný lokmanýn sarmayýnca Belli olmaz özlerin ikiye yarmayýnca Kiminde küf çýkýyor, kiminde nur çýkýyor
SIRLISES Sosyal Medyada Paylaşın:
BİLAL TEKİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.