Vicdansız..

Ýþe gidiþ geliþlerimde mümkün mertebe ayný yoldan gidip gelirim,gidiþ geliþlerimde yürüyerek olur,yürümek hem parkinson hastalýðýma hem cebime faydalý,ama anlatacaðým mevzu bu deðil tabi ki.

Dün iþ dönüþü bir kedi sesi duydum,miyavlamak denmezdi bu sese,sanki yeni doðan bebe aðlamasý gibi bir sesti,o anda durakladým saða,sola bakýndým kedi filan göremedim,sokaktan geldiðini düþünnerek evimin yolunu tuttum,bu sabah iþime gittim,az önce iþten dönerken yine ayný yerde ayný sesi duydum,bunda bir iþ var deyip,sesin geldiði yöne yaklaþtým,baþýmý kaldýrýp baktýðýmda bir binanýn üçüncü katýnda balkon mermerinin üzerinde acý,acý miyavlayan kediyi gördüm.üçüncü katýn ýþýklarý yanmýyordu,daire boþ olduðunu anladým,zaten perdeleri de yoktu,üzerinde ceket üþüyordum havada soðuktu,ama bu kedi sanýrým iki gündür aç susuz o balkonda feryat ediyordu,yoldan belki yüzlerce kiþi geçmiþtir,yoldan geçenleri hadi geçtim,kedinin bulunduðu dairenin iki alt katýnda yaþayan insanlar vardý,insan saðýr olsa mutlaka bu çýðlýklarý duyardý,kafamdan bu düþünceler geçerken ne yapabilirim dedim,itfaiyeyi aramak aklýma geldi,ancak ýþýk yanan dairelere öncelikle danýþmalýydým,ikinci zile bastým,25-30 yaþlarýnda bir bey camý açarak ne var dedi,sanýrým sizin üst katýnýzda bir kedi mahsur kalmýþ,iki gündür miyavlayýp duruyor dedim,gebersin deyip camý kapatýverdi,o an kaným donmuþtu,gözlerim onun alt katýnda ki giriþ daireye dönmüþtü,çaresiz oranýn da ziline bastým,biraz daha insancýl orta yaþlý bir bey camdan baktý,iyi akþamlar dedim,üçüncü katta bir kedi mahsur kalmýþ,mümkün mü acaba o kediciði oradan aþaðý indirmemiz dedim,biraz ilgisiz kalacaðýný düþünüp,bakýn dedim beyefendi o kedi o balkonda ölürse,ALLAH bunun hesabýný sizlere soracaktýr,bu sözüm tesirmi etti bilinmez,içeriden çocuk yaþta iki kiþiyi çaðýrarak þu anahtarý alýn,þu kediyi çýkarýn dedi oradan,onlar yukarý çýktýlar,ben yolun ortasýn da kedinin çýkmasýný bekledim,ikinci katýn camý tekrar açýldý ben beklerken,50 yaþlarýnda bir bayan ne bekliyorsunuz dedi,benden þu hapishaneden çýkacak olan bir kedi dedim,tam o esnada zavallý kedim çýkýverdi,onlar ekmek su vermemiþ,üstüne üslük kapýyý açýp dýþarý çýkarmayý bile düþünmemiþler.

Ben iki gündür duyduðuma göre kedinin sesini,bilemiyorum ondan öncesini,belki üç gün,belki beþ gündür oradadýr,bildiðim tek þey var,bu gece özgür,karný açta olsa,bir lokmaya muhtaçta olsa,yeryüzünde ne kadar debelenen varsa,hiç birini aç býrakmayan Rezzak,onunda rýzkýna kefildir elbet,vicdanlar körelmiþ,hatta kör,dilerim vicdansýz o kedi gibi sende iki gün aç,susuz dað baþýnda kal da gör,kedi deðil,Hakký unutan vicdanlar nankör.

Güngör CELEP

04-03-2013
Sosyal Medyada Paylaşın: