Kadýným, bahar/sýzým biliyorsun hiç baharým olmadý, düþlerimin þiirsel yolculuðu, ýþýðým, ertelenmiþ gülüþüm, þarkýlarýmýn saklý hüznü, ben baharý en çok gözlerinde sevdim...
hani bazen dizlerini ellerinle baðlardýn ya, ölürdüm mahzun dudaklarýnda, tüm varlýðým þefkat olup sana yaðardý, ben hüznü en çok gözlerinde sevdim....
Hani sana kurban olurum derdim ya, inan seni kendimden çok sevmiþtim.! yaðmur damlalarý kadar; ýlýk ve ürkek.... ölmek ne ki yaðmur bakýþlým, ölüm bile korkardý gülen bakýþlarýndan, ben yaþamayý en çok seninle ýslanýrken sevdim...
t/uzak düþleri þýmartmayý sevdim... engin yaðmurlarda ýslanmayý... en çok mavide þýmarmayý sevdim her damlasýnda çoðalmayý, ben z/engin ve t/uzak düþleri en çok seninle sevdim…
Engin düþlerimin en gerçek yolculuðu, saatler ve yol çizgileri tanýk, yüreðimdeki savaþa.! sana koþuyorum lal zamanlarda; yollara inat.! ben en çok sana getiren yolculuklarý sevdim...
... Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.