Sensizlikte hüzündür hazan Dallarýndan koparak sessizce savrulan yapraklar Hasreti anýmsatan sararmýþ solgun renkler Ve gökyüzünden çýldýrmýþçasýna yaðan yaðmurlar Anlaþýlan daha çok soluyacaðým hüznün havasýný
Karanlýða uzayan sessizliðin gölgesinde Varlýðýna yokluðunu eklediðin Geceler yalnýzlýðýn adýdýr yüreðimde Yalnýzlýk ne hazanda ne gecede Yalnýzlýk sensizliðin olduðu her yerde
Sevdanla kavrulan yüreðim hasretin suskunluðuna sarýlmýþ Söyleyecek tek kelime de kalmamýþ Yok o eski heyecaný, tükenmiþ yaþama zevki Kýrýlmýþ, küskün, çarpýyor bir baþýna Aslýnda bu çýrpýnýþlar da boþuna
Bir anlayabilseydi þu seven yüreði Ah be bir anlayabilseydi ya Ne hazana salardý mevsimi Ne hüzünlere salardý geceyi Hele yalnýzlýða hiç terk etmezdi seven yüreði
Görmedi aðladýðýmý Bilmedi sevgi yokluðunda ki periþanlýðýmý Anlayamadý baðrýmýn daðlandýðýný,
Aslýnda bu sevgi bana ait deðildi, Bu sevgi sadece seven yüreðime aitti O bilemedi, bende söylemedim Bütün bunlarý bilseydi yine de yalnýzlýða terk eder miydi?
Bu yalnýzlýk da sevgim gibi bana ait deðildi Bu yalnýzlýk hazanda hasretini yaþayan Gecelerin derin karanlýklarýnda hüznü yaþatan Ve ruhumun suskunluðunda sessizleþerek saklanan Seven yüreðime aitti
Bir baþkaydý hazanýn solgunluðun da yalnýzlýðýn yaþandýðý gece Mehtap vardý, bulutlar vardý Rüzgârda uçuþan sararmýþ hüzünlü yapraklar vardý Uzaklardan göz kýrpan, oynaþan yýldýzlar vardý Ne bileyim iþte, Hatta sen bile vardýn gecede Peki, olmayan neydi Olmayan suskunluða, yalnýzlýða saldýðýn yüreðimdi
Ömrümde tek sevdiðim sen bana ait olmayan yalnýzlýðým oldun
Bir gece daha böyle bitti sessizliðin gözyaþlarýnda Elveda bana ait olmayan yalnýzlýðým elveda Bir sonra ki gecede buluþmak umuduyla elveda
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafkaslar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.