Öyle insanlar tanýdým ki þu hayatta
Hevesim deðil, sevesim kaçtý . . .
Öyle güzel yalanlar duydum ki onlardan
Övündüðüm sabrým taþtý... (alýntý..)
Kuru bir yaprak misâ li,
Ne yöne gideceðini bilmeyen
Kimsesiz bir çocuk gibi
Oradan oraya savurdular beni...
Onlarýn öyle hallerine þahit oldum ki,
Ne bir / a r z u m
Ne bir / s e v g i m
Ne de bir sabrým kaldý...
Dilim lâl oldu
S U S T U M . . . !
Sevdamý haykýramadým
Yüreðim yüreðine mesken oldu
Söz geçiremedim . . .
Mühür gözlerinden kaçtým
K U R T U L A M A D I M . . .
Öyle zamanlar oldu ki
Sevdan yüreðimden taþtý
Gözlerin bir hançer misâli
Yüreðime saplandý . . .
Sözlerin bir kurþun gibi
Canýmý yaktý . . .
Öfkem; ’acý’mdan büyükken
Nefretim, sevdamdan büyükken bile
Yine / S U S T U M . . .
Yine yüreðimdeki okyanuslarda boðuldum . . .
Sessiz feryatlarýmý kimseye / D U Y U R A M A D I M . . .
______A Ð L A D I M . . .
________Baþýmý her yastýða koyuþumda / A Ð L A D I M . . .
__________Her gecenin sabahýnda
____________Kuruyan gözyaþlarýmla uyandým
__________________Ve yine sen yoktun . . .
______________________Ve ben yine yalnýzdým . . .
//"NazLý ’nýn KýRýk KaLeMiNden...."//