OLUR MU ACABA
Bendendir efendim bendendir baþa;
Gelen bu belâlar gamlanma gönül...
Kalmadý takatim gerçeðe, düþe
Alýnmaz kaleler, gamlanma gönül...
O gözler köprüdür sanki cennete,
Güzelliðin üstün gelir servete,
Can deðer seninle olan sohbete
Kurbaným, bileler, gamlanma gönül...
Bir kalbim vardý o da güzellerde,
Gitti – destan oldum artýk dillerde,
Baþýboþ dolaþtým gurbet ellerde
Dolmuyor çileler gamlanma gönül...
Bülbül etti bu aþk, daðlar geçildi,
Zehiri yâr sundu diye içildi,
Nazlanýr gül, geldi bahar açýldý
Sümbülle lâleler gamlanma gönül...
Çok þey verdi Mevlâm çok þey dilersin,
Duamdýr, sevenler murada ersin,
Olur mu acaba bu vuslat dersin
Can cana bulalar, gamlanma gönül...
Ressam Halil GÜLEL
Düsseldorf / 10.05.2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.