Çocuksuz Ev çiçeksiz yol
Çocuksuz Ev çiçeksiz yol
Çocuksuz Ev çiçeksiz yol...
Çiçek iste göklerden
Çocuksuz evler düþünür kara kara
Odaya tek ses veren saattir
Gözler saatlerce çivilidir saat çivili duvara
Erkeðin içi ýssýz yollar gibi hep...
Kadýnýn içinde ki fýrtýna kopacak öleceði gün
" kurudum dallar gibi" diyecektir kadýn
Çocuklu evler güneþli sadece
Çocuksuz her ev küskün
Öyle ya
Çocuksuz bir ev çiçeksiz bir yol
Allah’ým ýþýksýz koyma kullarýný
Sana açmýþlarsa kollarýný
Gönder baharlarýný güllerini
Güldür gönüllerini bülbüllerini
Çocuklar ile baþlarý deðsin ta göðe
Çocuksuz ev bakamaz ki,göðe
Bir baba bakýþ dolaþýr odada der gibidir:
Beþiði attýnýz
Saati de atabilirsiniz bu odadan...
Çocuksuz bir ev hep bahtýna aðlar
Selam verse bile ona koca daðlar...
Çocuksuz bir ev hep yürek daðlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.