BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ

Dün görüþtük otuz beþ yýl sonraydý
Kývýr kývýr lüle saçlar ondaydý
Çýk aklýmdan diyorum çýkmýyorsun
Elini elimden ayýrmýyorsun
Korkuyorum hele bir dur diyorsun
Sen nesin
Yanýna yaklaþtýkça gelme diyorsun
Dün müyüm bugün müyüm
Sevgine hasret kaldýkça çektiriyorsun

Uzaklaþmak için çare ne
Ölçüp biçmek için çaba ne
Yaþ geçti artýk
Kollarým artýk kalkmýyor
Günebakan gibi cemaline dönmüyor
Zevke dalýp pervanelik olmuyor
Kol kanat eskidi
Yavaþ yavaþ iþliyor.

Kül evi yüreðimdeki sevdalar
Acýlar periþan
Sahipsiz ipsiz sapsýz
uzay boþluðu gibi sonsuz sevdalar
neyin nesidir
Bilir misin dün söylediðin türküyü
Su gelir millendirir
Ne mil kaldý yürekte
Aþacaktým tam da döndü direkten
Süzüldü gözlerindeki yaþ pýnarlarýndan
Bir vefa ardým senden
Tanýmamamazlýktan geldin
Soðudu ellerim
Kondu salacaða bir kuþ
Fýrlayacaktý yerinden gökyüzü
Örtecekti kusurlarýný

Bilmem ayýn kaçýydý sevda yüklendi gaipten
Galiba yaþama bilincinden
Sevdik hazýra konmayý mal edinmeyi
Merhaba dedik gelen sevdaya benim dedikçe
Kýpýrdadý yok olacak güç
Sayarsýn belki bir iki üç

Gittiðim yol yol deðildi
Haki kumaþ rengi tozpembe hayatým
Düþünmek kusurum
Konuþmak beter
Susma cansýn gözünü oymasýn kargalar


Sosyal Medyada Paylaşın: