AÇ KOLLARINI SAR BENİ
Yalnýzlýðým soðuktu
Sanki vurgun yemiþti yüreðim
Bir kar tanesi gibi yaðýyordu
Ýçimi buz gibi titreterek
Müjdeler olsun ki bahara
Gözlerini bana yurt eyledi
Baskýn yediðim gecelerim vardý benim
Mülteci olduðum
Bir sýðýnmacý gibi
Ayaz gecelerimden düþ/tüðüm
Sonra ruhuma estin
Kýyý kentlerden bir sandal gibi
Ve nehirler akmaya
Güneþ doðmaya baþladý
Ýçimde bir bahar canlandý
Özlemim oldun
Hasretim oldun
Beklediðim oldun
Mühür gözlüm dedim adýna
Kardelen çiçeðim dedim
Ve adýný sen koyduðum
Ömrüm dedim
Yalnýzlýðým soðuktu
Yokluðunun ayazýnda kalmýþ gibiydi
Nefesim paramparça seni bekliyordu
Bir mahkum gibi
Esir alýnmýþ duygularým yollarýný gözlüyordu
Ey sevdasýna kurban olduðum
Aþkýnla yanarak geldim sana
Sevinçler büyüttümde geldim
Kocaman mutlluluklar getirdim sana
Aç kollarýný sar beni
Yoksa özleminden düþerim þimdi
Yalnýzlýðým soðuktu
Yurduna iltica ettiðim gecelerim vardý
Senden baþka kimseyi göremediðim
Çehremi astým bir çocuk gibi
Dokunsalar aðlayacak gibi dudaklarýmý büktüm
Ceketimi de astým yetimler gibi
Çýktým yollara seni aradým
Sensiz bu þehir bomboþtu
Kaldýrýmlarda bir tek ayak sesim vardý
Ve nefesim soluk soluða
Kalbim küt küt atýyordu
Özlemek mi diye sorarsan bana
Gölgeni görsem etrafýný çembere alýrdým
Kendime kelepçelerdim
Ey yollarýnda öldüðüm sevdam
Ömrümü ömrüne kattýmda geldim sana
Baharlar büyüttümde geldim
Ayaz geceleri kurþuna dizdimde geldim sana
Aç kollarýný sar beni
Yoksa hasretinden ölürüm þimdi
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.