Topladým düþleri bir bir koynuma
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Asýlýrlar günah olup boynuma
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Hasret acý verir bu garib cana
Geçiyor bu ömür acý yar bana
Olmuyor sabahlar karanlýk bana
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Düþürdün dillere oldum maskara
Bu aþkýn yüzünden çekildim dara
Þeyda bülbül gibi baþladým zara..
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Özlemler lav gibi içime akar
Hasretin sinemi yaktýkça yakar
Yâr gelecek diye göz yola bakar
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Hasretin ateþi görülmez göz’le
Daim yakar teni ateþle köz’le
Sevda anlatýlmaz þiirle söz’le
Bahtý karalýyým birde sen vurma
Utansýn kaderin yüzü utansýn
Bizi ayýranlar onlar’da yansýn
Bal diyerek hergün zehire bansýn
Bahtý karalýyým bir’de sen vurma
Özlemin sineye iþlemiþ meðer
DURAK’ým sevdama biçilmez deðer
Beter ol sevdamý bilmezsen eðer
Bahtý karalýyým bir’de sen vurma
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.