Baðrýma sert esen ey haþin rüzgâr!
Seninle yarýþmak, baþka bahara
Hayali vehmimde resm’olan nigâr!
Hasretle sarmaþmak baþka bahara...
Zamansýz, mekânsýz bir uçuþ gibi
Dünya zindanýndan kurtuluþ gibi
Maviye sevdalý bir çift kuþ gibi
Göklere karýþmak baþka bahara...
Yaz bitti, bu mevsim hazan mevsimi
Kýþ geçip, bahardan alsam dersimi
Gem vurup, baðlasam azgýn nefsimi
Dargýným, barýþmak baþka bahara...
Sevdam ki ulvîdir, davam ki yüce
Devasa bu yürek, sanmayýn cüce
Hak için olmazsa gider de güce
Vehmimle vuruþmak baþka bahara...
Bu hasret, bu hasret baðrýmý yakan
Bu hasret, sel olup gözümden akan
Bu hasret, gönlüme pranga takan
Vuslata eriþmek baþka bahara...
Meftun’um; beklerken en uygun tavda
Avcýyken vuruldum çýktýðým avda
Daðlarýn ardýnda bir kara sevda
Yâr ile görüþmek, baþka bahara...
Kadir Çetin