İnsanlık Ölüyor Beyim
Metelik etmiyor mertlik burada
Aklýna eserse uðrar arada
Ýnkarcý gavatýn aklý parada
Günbegün insanlýk ölüyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim.
Kaba yel diyorsam sen lodos anla
Birçoðu yaþýyor þüpheyle zanla
Didiþip duruyor insan insanla
Savaþ baltalarý biliyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim.
Çifte su verilmiþ çelik sanýrsýn
Çalýmýna bakma yolda kalýrsýn
Mahremini deme çok aldanýrsýn
Kahpenin ardýndan yeliyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim.
Hep beni mi gerer alemin derdi
Buralarda yoktur erkeðin merdi
Bir zamanlar akýl hüküm sürerdi
Soysuzlar yurdumu bölüyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim
Lodosu yiyenler kayýþ atýyor*
Yalama olmuþlar hep yan yatýyor
Biraz adam olan göze batýyor
Onlarý da poyraz siliyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim.
Mustafa sözüne niþan ver emi
Karaya oturur gitmez bu gemi
Ortaya çýkýp da sersem gölgemi
Kuyruðunu kýsan geliyor beyim
Halimize itler gülüyor beyim.
• Buralarda tiyneti bozulanlara “sanki lodos yemiþ” diye alaya alýrlar.
Çanakkale 23/02/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.