düþlerime askýntý olan harami gözlerin ve þuurumu alt üst eden zehir zemberek sözlerin azalarýma dolanmýþ sarmaþýk misali
tüm bu paradokslar içinde hýrçýn bir serenattan farksýzsýn
meçhulde bir serap aklým esrik hayalimde muamma
ne de olsa ben þairim belleðime biriken sözlerin tedirgin ediyor þiirlerimi
manasýný aramaktayým kelimelerin ne desem bilmiyorum
ana dilimde beni anlamadýktan sonra hiçbir dilde anlamayacaksýn nasýl olsa
ah be sevdiceðim sen hariç kimseye eyvallahým yok
ben cennetten kovulmuþ havva kadar masumum ziyafetten aç dönen yoksul kadar çaresiz bir bilsen içinden çýkamadýðým bilmeceleri anlasan damarlarýmý kesip duran manifestolarý
söylesem ne fark eder ki her sözcüðüm boþlukta sallanacak olduktan sonra
tut desem tutmazsýn ellerimi biliyorum git desem yine en çok ben yanarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.