rüzgar çelikten bir el gibi sensizliðin elini tutturuyor bana yalnýzlýðýn kuþatmasýnda direngen bir sevda ormanýna dalýyor gençliðim puslu gecenin sisli sabahýnda bir çiy tanesine yazýlýyor bakýþlarýn aðaç dallarýndan süzülen güneþ ýþýðýný soluyorum özleminin sessizliðne gömülüyor ellerimin sýcaklýðý bildiðin hiçbir þey aslýnda bildiðin gibi deðil yalan örtülerle üstünü örtüyorum sensizliðin oysa hep açýkta kalýyor düþlerim ve ayaz yemiþ hayal kýrýklýðýna dönüþüyor umutlarým titrek ve yarým cümlelerden kurulmuþ bu þehir baþýma yýkýlýyor suskunluðunun depreminde ve gözyaþý acizlik çiçeðinin tohumlarýný ekiyor yanaklarýma ey aþk-ý müstesna ay bakýþlý bahar tanrýçasý külde yatan anka’ya bak aþk ateþinde yanan kanatlarýndan geriye sadece gökyüzüne olan sevdasý kaldý
ALÝ RIFAT ARKU 02/03/2013 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.