Aram hiç hoþ deðil bu baþým ile Çölleri ýslattým gözyaþým ile Duygularý yordum boþ düþüm ile Ýçimde sönmüyor közüm gardaþým
Tomurcuða tutkun bir bülbül iken Tuttuðum tüm güller batýrdý diken Ancak bilebilir, çileyi çeken Sarp daðlara döndü düzüm gardaþým
Kalan ömrün rengi çalar sarýya Emeðimi verdim döndüm arýya Ekmeðimi böldüm dostla yarýya Yinede gülmedi yüzüm gardaþým
Ýkna edemedim benden gideni Hicranla bezedim susayan teni Hýrpaladým ruhu yordum bedeni Hiç ara vermedi sýzým gardaþým
Riyakârda edep, hayâ ar mý var Sevilmez yüreðim yoksa har mý var Hani ben görmedim candan yâr mi var Çýkmaz yolda kayýp izim gardaþým
IÞIK dar günümde sýrt döndü dostum Heceler dillendi ben ise sustum Sevginin yoluna serili postum Doruða ulaþmaz hazým gardaþým
Azimet IÞIK 11.02.2013 Saat 15.00 DOÐANCILI KÖYÜ ÞÝLE ÝSTANBUL
Yusuf hedefinde bir bakar körün Ömrü yaz olmadý mevsimler serin Kabuk tutmaz yara, derinde irin Kurutmuyor sargým bezim gardaþým…..yusuf GÝRAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.