SEN GİTTİN GİDELİ
Ellerim, saçlarým öksüz kaldý sen gidince
Gözlerim de derin boþluklar...
Soðuk bakýþlar kaldý.
Söyleyemediðim sözler var dilim de,
Hissedemediðim kokun tenim de
Duyamadýðým sesin...
Uðultusu kulaklarým da .
Hatýralarým var, seni unutturmayan,
Duygularým var ezip geçemediðim,
Bu yüzden hep yaralýyým bilirsin...
Kanayan yaram gün geçtikçe kabuk
Baðlýyor; mecburen.
Biraz daha hafifliyor sancýlarým...
Ama hep bir eksik var ruhumda,
Hiç kimse tutamýyor yerini...
Unutturmuyor... Seni.
Aksine daha çok hatýrlýyor, özlüyorum anýlarýmýzý.
Yürüdüðümüz yollar da yürüyorum;
Gülümsüyorum sessizce...
Hayalini izliyorum baktýðým her yer de .
Ýlk Öptüðün aný hatýrlýyorum;
Kanýyor þimdi dudaklarým yokluðunu,
Hisse dikçe.
Verdiðin sözler çýnlýyor kulaklarým da...
Ani den bir ayrýlýk senfonisi gibi.
Adýný söylüyorum sessizce,
Korkuyorum sensizliði yaþamaktan,
Deli bir rüzgâr esiyor yüreðime.
Üþüyorum dizlerim tutmuyor yokluðun da.
Afakanlar basýyor yatýnca yüreðimin üstüne
Yeniliyorum yalnýzlýða ve boynumu büküyorum
Masumca.
Gözlerim den sen sizliðin yaþlarý akýyor,
Süzülüyor yanaklarým dan sicim gibi.
Sana uzak olmanýn acýsý odamý yangýn yerine çeviriyor
Ben de yanan alevi
Resimlerini öperek söndürmeye çalýþýyorum.
Sen gittin gideli .
GÜLÞEN SARIOÐLU 1.3.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen sarıoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.