YÜZÜNÜ GÖRMEDİM Kİ

Yüzünü Görmedim ki,

çok uzun zaman oldu benliðimi doldurdun,
hiç görmedim yüzünü,sesin bile duymadým.
gözlerimle öptüðüm, rüyalarda gördüðüm,
resmini yapmak lazým dayanýlmaz bir jazla.

hiç bilmem resm yapmayý, fýrça bile tutamam,
zoru baþarmam lazým, resmin bana hep lazým.
aldým kaðýt,kalemi, koklayarak havaný,
oturdum bir masaya, karþýmda kýz kulesi.

bakarken, yavaþ yavaþ,günün ilk ýþýklarý,
yanmaya baþladý, aniden ateþin böcekleri.
ellerim birden bire kavradý kalemleri,
o MUHTEÞEM GECEDE ATEÞ GÖZLERÝN ÇÝZDÝM.

sabahýn ýþýklarý uyandýrýrken beni,
denizin melteminde ben, kendimden geçmiþim.
gittim kýrlara dogru, uludag yamacýna.
duru,beyaz tenini doruklarda buldum ben.

ipek böceklerinin bahçesindeydim birden,
hayalimde gördügüm, hasretiyle yandýgým,
saçlarýn tellerini ipeklerden ban yaptým.
elma bahçelerinde topladým elmalarý,
o pembe çiçeklerle oynadým çocuk gibi.
kopardým iki elma o mis kokularýyla,
yanaklarýna koydum, bir güzel yakýþtýlar
deniz esintileri, karýþýrken daglarýn duruluðuna,
taze bir sabah çayý gibi, burnuma kokun geldi,
kiraz bahçelerinde gezerken, sensiz,sessiz,
iki kiraz kopardým, oluþtu dudaklarýn.
ben ömrümün birinde ilk defa resim yaptým,
ben ömrümün birinde gönül v erdim birine.
yýllardýr hayalimde sarýp kokladýgým,sen,
yýllar sonra çýk artýk, sarýlayým tenine.

çocuksu sevinçlerle, masum çýðlýklarýna,
bazen hüzünlü olan, o minik yüreginde,
kopan fýrtýnalarla, bazen durgun su gibi,
hallerini yoðurup,yaptým senin resmini.


Sosyal Medyada Paylaşın: