Of be narçiçeðim… Sen yaðmurdun ben toprak. Sonunda birbirimizi bulmuþtuk . Ben yaðmura susamýþ toprak. Sen topraða susayan yaðmur. Özlemle hasretle kavuþmuþtuk. Sevgiye yaðmura aç olan bu toprak. Bir ömür boyu sana kucak açacak. Her iki cihanda seni ebedi sevecek. Sadece seni seni hep sevecek. Bu dilimden narçiçeði ismi düþmeyecek. Bu kalbimden narçiçeði filiz verecek. Narçiçeðimin ismi þiire ilham verecek. Bu kalp baþka çiçek barýndýrmayacak. Allah,ýn huzurunda sana yemin gülüm. Her daim her zaman bu kurak toprak. Senin yaðmurunda susuzluðunu giderecek…
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.