EFENDİM
Þiire gönlümü, verdim vereli
Lügatý baðrýma, bastým efendim
Kin denen defteri, dürdüm düreli
Öfkeye nefrete, küstüm efendim
Sabreyledim baþým, dara gelince
Þükreyledim talih, bana gülünce
Askerimden kara, haber alýnca
Yutkunup yutkunup, sustum efendim
Ýlham buldum yarin kalem kaþýnda
Karným doydu dostun, yavan aþýnda
Seyyah oldum koþtum, ceylan peþinde
Ok’umu duvara, astým efendim
Vataným canýmdýr gönlümde yeri
Emeðim helaldir alnýmýn teri
Köylüyüm bilemem pavyonu barý
Bakmayýn tozludur üstüm efendim
Yön aradým kuþun kanat izinde
Damla oldum bazen garip gözünde
Gün geldi çalýndým ozan sazýnda
Cahille sohbeti kestim efendim
Osman ÇAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.