seni düþünüyorum kaç zamandýr. yokluðun içimde dal sürüyor. her yanýmda inatçý sarmaþýklar elim kolum baðlanýyor. sonra sen çýkýp geliyorsun týpký giderken ki gibi hiç deðiþmemiþsin. bir bir koparýyorsun sarmaþýklarý her yanýnda çiçekler, orta da yüzün, tüm çiçeklerden daha güzel. hadi diyorsun bana Özgür’sün artýk kuþlar kadar Özgür, bir kelebek kadar.
koþup kaybolmak geliyor içimden, yapamýyorum Özgür’lük korkutuyor beni, bir adým atýyorum, yýðýlýp kalýyorum yüzükuyun. dizlerim kanýyor, týpký çocukluktaki gibi. tutup kaldýrýyorsun beni cesaretlendiriyorsun, hadi! diyorsun, yapabilirsin! anlýyorum ben Özgür olamam artýk
anlýyorum, benim Özgür’lüðüm sana olan tutsaklýðýmdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEZE ÖLDÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.