Sen olgun irtifa kayýplarýmý
koy avucuna
Say ki
dirhemden minnet
ayak ucu katýlýþýmdý
zamana
sýrtýna zayýf bir lisan
ayaðýna naif
bir tökez þimdi yaþam
bilirsin
ötesi iz, ötesi düþ düþümü
ýraksýz bir adýn çoðunluðu
iþte bak
orda uzaksý bir ucra
geberesi bir kara
gülümsüyor mu ne
misalden daha yakýn hani
az kül var sýðýnakta
biraz duman
gözlerin
harf üþüðü
seyir düðümü
bir damaðýn önsözü gibi
açýlýyor aramýza
þimdi kirpik aralýklý
zehir zaman
iþte
onun suyunu içiyorum
bir yudum sen gibi
kurak bir duyu gibi
daðýlýyorum
sonra duruyorum
ben durdukça
bir yurdun gözleri toparlanýyor
yüzümün yol üstü yalnýzlýðýndan
sesime kim deðmiþ
bu tuval hangi hayale esinmiþ
bilmeden
sual düþürüyorum
ay konuðuna
dur ve söyle
kaç harf kaldý
misalden daha yakýn
þu sahi zamana