zaman en güzel ilaç olsa da dertlerimize onmayacak yaralar taþýrýz asi yüreðimizde...
bir hamal yüreðim vuruyor aðýr bir yükün altýnda yavaþ yavaþ eriyor
kýrlangýçlar kime yuva yapmýþ gönlümün eskiyen saçaklarýnda... bir gemi gibi hayallerim yüzüyor ölü balýklarýn dudaklarýnda
gel dediler de giden olmadý mý sanki? adýn anýlýnca çaðrýlýnca yeni bir hayat baþlar… bir iki üç "týp!" ve son gece tahta bir sandýkta yatýp bir sala kadarmýþ bu ýþýklar bu renkli koþuþturmaca her saniye yakýnlaþtýrýrken kapý eþiðine dertler silinir amenna da ömür de tükenmekte... yalnýzlýðý yaþar insan oysa kabre girmeden üzerine toprak örtülmüþ gibi... zaman acýlarýn ilacý mý dediler yaþlandýkça bize acýlar býrakýp gidenler. yalnýzlýk zor. zaman artýk bizim için iþliyor bir "týk" bir "tak" daha yaþlandýk harften harfe
Sosyal Medyada Paylaşın:
erolabi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.