Cývatasý yoktu bu kalbin. Demiri eriten sözlerle , ruhu kalaylayan bakýrýn özüyle, sevdanýn hýzýyla gidiyordum. -Okkalý ve senli oktavlýk sevgilerle besleniyordu umudum.Umudum tükenmiyordu. -Sen uçurum çiçeði deðilsin bunu anladým.Özgürlük þarkýlarýný aðýda çevirmeye çevirmen olamam zaten. Dev bir çýnarýn adýlýydýk.Gölgemizde senli güller.Dallarýnda bülbülüm. Betimsizdi. Yemyeþil gözlerinde baþlýyor aþka yücelen umudun gözleri Üzerimizde var olan gerçeðin kuþ cývýltýlarý, seninle tümlenen güzel bir ses.Sesini duyunca kuþlar uçmayý býrakýr, ben uçarým sana. Çünkü kuþlar, güzel yarýnlarýmýza yuva yaptýlar….sen sevdikçe, sen bir yuva için kanatlarýný açtýkça. Yokluðunu esintilere alýþtýran içsel uçuþlarým vardý.Saçlarýna dokunmanýn sýcak hayalindeyim. Canýmý kavruklarýna teslim eden , gerçeðin aynasýnda kendime bakarak seni yaþýyorum.
K’alemler içre, alemler arasý, sonrasýzlýk derinliðinde kendimle barýþan senli anlarýn onarýlmýþ zamanýndayým. Seni anarken , senli hallerin iç güveysi huzuru geliyor. Bir ayýbýn kaybý deðil yaþadýklarýmýz. Yan yana olmanýn çaresizliði belki içimizdeki kaygýlarý artýrýyordu. Ýnsan yaþadýkça alýþýr, alýþtýkça akar, aktýkça özeline yanar.
Þimdi seni o kadar isterken hangi engelin , hangi kutsi arýnýþýn, hangi egzotik anlarýn seyri, hangi sensiz imkanlarýn sýzý bu isteyiþi inkar edercesine ikrarlara taþýyor.
Huzur cemreleri yüreðine düþerken.Bir cemre sancýsýydý.Cemrenin özünün topraðýna iniþi beklemekti kara kýþý yaþayan kara bahtýmýn. Baharý yeþil gözlerine teslim ettim.Sen artýk baharýmýn kapýsýn.Senden sonra baþladým, benden sonraya taþýnmýþ yaþamayý. Güneþli bir aþk sabahýný seninle tanýdým.Meðer güneþ, aþk için doðarmýþ.Herkes aþkýna dünya olmak için gündüzün oyuncaðý oluyordu.
Her çiçekte olduðu gibi, her yar her yerde, ben balýmýn özünü sende toplamaya geldim.Çiçeklere ders veren duruþunun tatlýlýðýnda kendimle tanýþmaya bal valsý yapýyordum.
-Bilindik özlerin dizelerinden dizinin dibine geliyordum. Tanýdýk anlamlara aný olmak için yüreðime yüklem olmaný istedim. Sevdi… *Sevmeye alýþtý. -Çok alýþtý… Gelirken kopuþlarýný sýraladý yüreðime.Kopmuþ bir okyanus gibiydin.K’aralarýmý istila edip kendine teslim ettin.
-Hafýzamda sevdayý hafýz kýlan sevgilerin var. Bir isimden öte, bir Leyla’dan içre, þirinliðini tümleyen Þirin’den de öteberi, aslýnýn bütün asillerini Aslý kýlan bir kýlýnmýþlýðýn ibadeti gibi mistik derinlerin vardý. -Aþkýma masal olunca, herkes kendi masalýndan yalanlar okudu.Herkes hala seni kendi bebeði sanýyor o yüzden. Bu aþkýn büyüðüsün, yaþlar, duvarlar, eskiler, kaygýlar birer cadý gibi masalýnda akmasýn .
-Destanlýðýmýza soyunuk yarýnlarla gel ki sözcüklerim hep giydirsin.Yutalým seninle zamaný.Her þey bizimle deðerli olsun.
Yasaklý , gizemli, sýrlý, surlu bir tabiat gibiydin.Ancak Ýsrafil olmalýydým yeniden senin dünyaný üfürerek seni kazanmalýydým. Bir ömür gülümsemesiydi , bir huzur akýþýydýn. Kavrulmuþ bir sevdayý buselerinde taþýyordun. Þule þule içimdeki buzlarý eritiyordun. -Mülteci deðildim dudak uçlarýnýn uçurumlarýnda.Bir öpmelik ömre paydaþ kýldýn.
Yaka paça atýlmadýn kollarýma.Aþkýn istendik esintisiyle, ruhun aleviyle, duygunun serin sularýyla, kendinle tanýþtýðýn kendinle geldin sana açýk kollarýma. Bir gönül mizanýnda tartýldýn. Aðýr geldik teraziye. Bu sevdayý ancak bir dünya taþýyabilirdik.Biz de öyle yaptýk Þulenar.
Seni sevme talebinde olan seni sevmeye çalýþkan bir talebeyim.Önce sarýlýþýndan öðret hayata sarýlýþý.Önce öpüþünden baþla tatlarý güzel anlara taþýmayý.Önce bakýþýnda derle, tutkunun sýcak anlarýný. Önce benliðini yýka güzel algýlarýmýzla.Önce, eðitilmiþ egolarýn diliyle öðret güzel yaþamanýn Türkçeleþmiþ anlarýný. Önce, hayalleri süsleyen gerçeðin doðrusunda doðrul karþýmda.Bir bakýþ kadar yakýn, bir aþk kadar sonsuz, bir sen kadar dünyanýn en özeli ol bilinç kulemde Þulenar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.