Muhammet Mustafanın Çocukluğu

Miladi beþyüz yetmiþ bir,nisanýn yirmisi,
Ýki Cihaný kaplayan nurla gelensin sen.
Nebiler Hatemi ümmetinin efendisi,
Derin manalar ifadesiyle gülensin sen.

Mevla’nýn sevgilisi vakit geldi doðuyor,
Ondaki cennet kokusu odaya doluyor,
Amineye üç hatunda yardýmcý oluyor,
Temiz cemalinle güzelden de güzelsin sen.

Sen üstünde bulutla her tarafý gezerdin,
Güzel otlarý koyunla kuzuyla sezerdin,
Bütün yarýþlarda rakiplerini dizerdin,
Huyda ve güzel ahlakta önde olansýn sen.

Altý aylýk olunca filiz gibi yeþerdin,
Bir ay sonra yüriyen bir beþerdin,
Sekiz ayda konuþmaya geçerdin,
Gitdiðin her yere sevgiyle dolansýn sen.

Annesindeki nurun gerçek sahibi oydu,
Arþý alem onun þeref verdiðini duydu,
Alametleri bir bir gözler önüne koydu,
Alemlere rahmetsin, Cihanda özelsin sen.

Muhammede süt anne oldu fakir halime,
Coþkusunu anlatacak bulamýyor kelime,
Aþkýyla yanarým raslýyamaz külüme,
Her zaman doðruyu ve güzeli bilensin sen.

Sad yaylasýnda mutluluk kaynaðý oldu,
Bekr kabilesinde her þey seninle boldu,
O Yaradana baðlý tertemiz bir kuldu,
Allaha yaklaþarak huzur bulansun sen.
Sosyal Medyada Paylaşın: