AKŞAMLARIMDA YILDIZLAR SÖNÜK !...

yorgun düþlerin enkazlarýndayým
çaresizliklerde kavruluyorum
yüreðimde sancýlarýn
ayrýlýklarýn kaçýncý dönülmez baharýndayým
üþüyorum gecenin sensizliklerinde
nasýlda aranýr nemli gözlerim
soluksuz sokaklarýn koynunda öksüzüm ben!


yalnýzlýklarým isyan eder ayyaþ akþamlara
yurtsuz, barksýz ne haldeyim
bir kap yemeðim bile yok soframda
közlerde demlenen çaylarýn rengini unuttum
ela gözlerine baktýðým anlara sisler karýþtý
yýldýzlar sönük, ay kayýp gökkubbede
þafaklarýn sessizliðine dargýn gönlüm kanýyor !..


denizin nazlý durgunluðuna atýlsa yalnýzlýðým
uzansam kumsallarýn hiçliðine
hayalini çizsem duygularýn aðlayýþýnda
bir kelebek kondursam saçlarýna
koklasam toprak kokusu sinmiþ tenini
hýçkýrýklarýma katýk etsem geçmiþdeki gülüþlerini
teselli bulsam dudaklarýna yazdýðým þiirlerde!..


Zafer Direniþ
...

26 Þubat 2013 Salý 22.40 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: