daðlarýn ardýnda köyler kasabalar var, içinde insanlar kah güler kah aðlar yamaçlarýn da yaprak oynamaz kýtlýktan iþsiz güçsüz gençler var nileler aðýt yakar açlýk var sefalet var gözlerde can yerine cihan aðlar vatan da bayrak var marþ var varlarýn içinde toprak var pulluk yok traktör var mazot yok yokluðun için de aþk var sen yoksun sana aþk dan sevdadan nehir olmadým mý göz yaylamda çay içip kuzu yaymadýn mý þiirler methieler dizmedimi mis kokulu salkým olmadým mý
ey kara çahil ben bende olaný sana verdim mi sen neye kanaat ettin ki yarý yamalýklý mide boþken þükür niye sallanýyorsun sokaklarda eteklerinden çýkan kalçan ile iþlemiþ bir sikke için boyun bükmek benliðine avam kamerasýnýn oraspusu beygude çýpýnýþtasýn atý alan üsküdarý geçti
þimdi ben bir siðara yakýyorum gamdan kederden aþkdan dertten hýrsýmý alýyorum beni böyle diye üzülme bende böyle avunuyorum sen seve bildiðin kadar sev, ben senin gibi satýlmýþ ruhlara küfrediyorum
irfan kökten Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.