Özde Bilseydik Âlemin Temelinde Ki Varoluşumuzun Amacını kafkaslar
Özde Bilseydik Âlemin Temelinde Ki Varoluşumuzun Amacını
Varlýðýnýn umursamazlýðýndadýr her daim yokluklar Yokluðun karanlýk sessizliðine gömülmüþ nice sayýsýz bedenler Umutlarýn tükeniþinde daha kaç yorgun beden tökezleyecek Sen ister varým de Ýstersen yokluðuna kaldýr kadehini
Medeniyetin kokuþmuþluðunda maddeye tapan zavallý beyinler Yâda mazlumlarý kandýrmak için dini maske edinen menfaatperest sahtekâr sefiller Hisseder mi sanýrsýnýz nefeslerden yayýlan açlýk kokusunu Onlar ki varlýðýn içinde Ve þaþaalý yaþamlarýnýn arsýzlýðýnda sadece zevk ve sefa içinde yaþarlarken Körelmiþtir burunlarý Bakarkördür gözleri Görmezler, Anlamazlar, Anlayamazlar sefaletin gerçek yüzünü Tabaklardan çöplüðe dökülen el deðmemiþ, Býçak dahi kesmemiþ tonlarca ekmekleri
Yokluðun mahkûmiyetinde aç olsa da sefalet içinde yapýþmýþ karýnlarý O hakir gördüðünüz insanlarýn baþlarý her zaman diktir Kaldýr kadehini maðrur ve sefalet içindeki baþlarý dik insanlarýn varlýðýna Ama hiçbir zaman þerefine deme insanlýk düþmaný zalimlerin
Özde bilseydik âlemin temelinde ki varoluþumuzun amacýný Hiç bir zaman olmazdý savaþlar Namlulardan çýkmazdý kurþunlar
Masumlarý öldüren savaþlarýn faydasý kime Kime silahlardan çýkan kurþunlar Daha kaç körpe bedeni topraða gömecek bombalar Kaç sayýsýz masum bedeni parçalayacak insanlýðýn düþmaný füzeler
Nedensiz mahvedilen doða Toprakta kan Havada barut ve duman Nefeslerde açlýðýn kokusu Çocuklarýn gözlerinde korku Geleceði karartýlan umutsuz bekleyiþe mahkûm yeni nesiller Annelerin yüzünde ömür boyu acý tebessümler Ve sen medeniyetin kokuþmuþluðunda halen kendine insaným diyebiliyorsan eðer Kaldýr kadehini insanlarýn ve insanlýðýn þerefine Ama hiçbir zaman þerefine deme özlerini üç beþ kuruþa satanlara…
Söyle ey zavallý insan Söyle sen sevdin mi? Sevebildin mi? Sevildin mi? Sevgi nedir bilir misin? Sevgiyle bakabiliyor mu gözlerin insanlara Ýnsanlýða Doðaya
Beyaz güvercinleri okþuyor mu ellerin Topraða düþen fidanlara yanýyor mu kalbin Gelecek ve umutlarý yok edilen çocuklara sýzlýyor mu vicdanýn Kokuþmuþ medeniyetin insanlýðý yok eden zalim savaþ çýðlýklarýný duyuyor mu kulaklarýn
Ýçinde bir nebze insanlýk duygusu kalmýþsa eðer Kaldýr dostum kaldýr kadehini insanlýðýn ve insanlýðýnýn þerefine Ama hiçbir zaman þerefine deme savaþ çýðýrtkanlarýnýn
Âlem senin olsa ne fark eder insan olmadýktan sonra Âlem senin olsa neye yarar insanlýktan nasiplenememiþsen Âlem senin olsa ne fayda insanlýðýn düþmanýysan
Saklanmýþlar sözde medeniyet maskesinin arkasýna Aðýzlarýnda kara balçýk misali demokrasi çýðlýklarý Dönmüþ gözleri, Canavarlaþmýþ ruhlarý Maddeye tapýyor özbenlikleri Tetiklerde iþaret parmaklarý Bakarkör gözleri hedeflenmiþ masum bedenlere Uyuþmuþ beyinleri odaklanmýþ savaþ ve ölüm makinelerine…
Kan ve barut kokusu hâkim karanlýk düþüncelerine Katýlaþmýþ, taþlaþmýþ duygular Ruhsuzlaþmýþ bedenler
Ýþte insanlýðý yok eden demokrasi havarileri Bin bir pembe hayali yalanlarla dünyayý altüst ederken Ben bile vurdumduymazlýðýn içinde kulaklarýmý dünyaya týkamýþsam Benliðimi üç kuruþluk menfaat uðruna varlýðýmdan koparýyorsam Ve kendimi insan yerine koyarak insan sanýyorsam eðer Sakýn benimde þerefime demeyin
Dinçer Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafkaslar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.