ADI SEVDÂ
Tohumunu kim saçýyor âleme?
Haz doyuran gülde buldum izini
Varlýðýndýr, eþik-i uz ölüme!
Giz çaðýran ilde buldum izini.
Kimyan nedir, taþtan kalbi eritir
Sýrlý havan buzdan ateþ kürütür
Kutsal davan ölümlere yürütür
Yüz aðartan salda buldum izini.
Has kullarýn, zýrhým diye kuþanýr
Aþk uðruna lâl rengine boyanýr
Ýçer þerbet, gül köþküne dayanýr
Göz buðlayan hâlde buldum izini.
Bakýþlar ki, menziline girince
Yürekler ki, mürekkebin sorunca
Duygular ki, ocaðýna varýnca
Ýz çýðýran lalda buldum izini.
Gör diyorlar, göze vuran ferin mi?
Yor diyorlar, yüzü saran nurun mu?
Sor diyorlar, öze varan nârýn mý?
Töz soðuran balda buldum izini!
Arý kusar çiçeklerden peteðe
Ana beler göz nuruyla yataða
Âþýk derer ahvâlini otaða
Saz eðiren telde buldum izini.
Gün deðilsin, his çölüne doðmazsýn
Rahmet desem, her topraða yaðmazsýn
Kelâm etsem bir tabire sýðmazsýn
Köz göðerten çölde buldum izini.
Gül yetiren boz topraðýn dalýnda
Kâinatýn günýþýðý gölünde
Þu âlemin yedi iklim falýnda
Öz yoðuran elde buldum izini!
Ýhtirasýn belgin ateþ pâresi
Adý sevdâ: Aþkýn milyon karesi
Erdemoðlu söze kesmiþ hâresi
Söz doðuran dilde buldum izini.
07.06.2006
Salih ERDEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.