HAYAT AĞACI

Yaþým elli altý, asýr yarýsý
Rengini soldurup saç beyaz oldu
Yaþandý bir ömrün akla karasý
Tansiyon zirvede, göbekli oldu

Civandý gençliðim, mazide kaldý
Deriler gevþedi, kendini saldý
Yoruldum sohbetten, dillerim baldý
Ettiðim kelamlar, öbekli oldu

Kara göz üstünde, karaydý kaþým
Herkesi belledim, candan yoldaþým
Bölüþüp paylaþtým, ekmeðim aþým
Aldýðým dualar, melekli oldu

Çalýþýp didindim hiç yüksünmedim
Eller tiksinsede, ben tiksinmedim
Hep yukarý çýktým zinhar inmedim
Ýnenlerin adý, sinekli oldu

Elim uzatmadým, asla harama
Þiirler döþedim, gönül yarama
Giyinip kuþandým, kýydým parama
Kanýmca lakabým, yürekli oldu.

Aþýðým vatana, her yeri gezdim
Bu sevda uðruna, dünyayý ezdim
Bedava deseler, yine gitmezdim
Bitmedi bu sevda, sürekli oldu

Ayrýlýk çatýnca, yazýldý yazým
Þiirler sustu, kýrýldý sazým
Deniz ve mehtap, bana ne lazým
Þaþýrdý maviler, benekli oldu

Yirmi yýl sonunda, yalnýzlýk gördüm
Kýrdýrýp kalemi, defteri dürdüm
Atýp hüzünleri, sefamý sürdüm
Omuzum dikleþip, tünekli oldu

Bir oðul sevgisi, taþar gönülden
Yaþ olur gözümde, duygu selinden
Hayatta daima, tuttum elinden
Büyüyüp gidiþi, gerekli oldu

Önce hoþ gelse de, yalnýzlýk zordu
Geceler uykusuz, yüreðim kordu
Evimde yalnýzdým, dýþar da ordu
Yeni izdivaca, dilekli oldu

Ýçimi döküp de, þiþirdim sizi
Sanki beraberce, izledik dizi
Final bende kalsýn, yýkýldý mazi
Hayatým yeniden çiçekli oldu

Þiir ve yorum Mehmet Fikret ÜNALAN



Sosyal Medyada Paylaşın: