uzanmýþsýn düþlerime sere serpe yatýyorsun bense kabuslardan uyanýyorum kan ter içinde bir yeþil rüzgarsýn fýrtýnanýn elinden tutmuþ dolanýyorsun içimde seni bende susuyorsun bir yüzün hoþçakal diðeri yalnýzlýk eðerlemiþsin ayrýlýðý suskunluðu vermiþsin aðzýna dörtnala aþksýzlýða sürüyorsun gülüþlerimi binbir gölgeyi yýkýp üstüme kendinden korkan bir umudu kýlýçlýyorsun sensizlik yýðýlýyor solyanýma kan revan gökubbe deliniyor nedensizliðin ayak izlerini siliyor zaman sen ellerimin gölgesini ateþe veriyorsun içimde biþeyler parçalnýyor bölüyor feryatlarýmý kara güllerini hasretinde domur domur açan gece kentine sokulmadan ayak izlerim sana deðmesin diye sitemden kurþunlar kendime gömülüyor sözlerim
ALÝ RIFAT ARKU 26/02/2013 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.