VUSLATI BEKLEMİYORUM

Vuslatý Beklemiyorum

Mecnun, Leyla’sýna kavuþamaz,
Ferhat, Þirin ile buluþamaz.
Ahlaksýz yerde hukuk olmaz.
Vuslatý, adaleti beklemiyorum.

Irmaklara, ovalara, nimetlere baktýkça,
Aslanlara, kartallara yem olmuþ gördükçe.
Harami ve korsanlara ganimet sunuldukça.
Ne açlýða, ne tokluða þaþýyorum.

Bir uygarlýk görüyorum.
Üretim, özgürlük yok olmakta.
Modernleþmiþ iþbirlikçilikte, ayrýlýkçýlýkta.
Alýn teriyle çalýþaný býrakýr yoksullukta.

Yýldýzlarýn ýþýðýný, gölgesini görüyorum,
Çölde gözyaþýyla gül büyüteni izliyorum.
Irmaklarý Batý’ya akýtanlarý biliyorum.
Omzuma düþen çið tanesiyle umutlanmýyorum,

Uygarlýk, refah baþkasýnda
Adalet, ahlak baþka yerde
Haramzade baþköþede
Hür yarýn beklenir mi o ülkede?

Hicret göründü göçler düzüldü.
Umutlar dürüldü gemilerle süzüldü.
Vaat edilmiþ topraklara sürüldü.
Yeni ülke, kýtalarda diriliþ yüz güldürdü.

Abdullah Bedeloðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: