HOCALI - NARİNÇ'e KIYANLAR
NARÝNÇ’E KIYANLAR
- Karabað’da hunharca öldürülen üç
yaþýndaki bir Azeri kýzý, Narinç’e -
Hiç mi insaf yoktur ERMENÝ katil,
Gözleri oyarken utanmadýn mý?
ÝNSANLIKTAN UZAK, vahþi canavar,
Narinç’e kýyarken utanmadýn mý?
Üç yaþýna henüz girmiþti yeni,
Al renkte fistaný, çekilmiþ caný,
Hançer darbesiyle yara her yaný
Al kana boyarken utanmadýn mý?
Takmýþsýn boynuna paslý haçýný,
Narinç’in ne idi? Söyle, suçunu!
Denedin; BEBEKTE alçak güçünü
Kurþunu sayarken utanmadýn mý?
Zeytin gözler açýk, neler gördüler!...
Ya öldürdüler, ya da hep sürdüler,
Karabað’a Rusla çorap ördüler
Türkleri soyarken utanmadýn mý?
Kim verdi Ermeni sana silahý?
KÜÇÜCÜK yavrunun neydi günahý,
Elbette soracak mazlumun ahý
Sesimi duyarken utanmadýn mý?
Sözüm ona „Batý“ uygarýz derler,
Ermeniyle birlik Türkü ezerler,
Narinç gibi mahsun, yavru güzeller
Ölümü giyerken utanmadýn mý?
Halil GÜLEL
Düsseldorf / 11.03.1992
Bu þiir, HOCALI ve KARABAÐ katliyamlarý zamanýnda yazýlan þiirlerdendir. Onlarýn ruhlarý þad olsun, bunlarý görmeyip de AÇILIM ve ERMENÝ olanlara elbet zaman ve tarih cevabýný verecektir....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.