KÜL
Çok hýzlý oldu her þey,
Katliam yaþandý beyin ile kalp arasýnda,
Olan masum duygulara oldu.
Gösterici ile polis arasýnda kalan masum çocuklar gibi,
Kimin haklý olduðu önemli deðil,
Ýkisi de ayný bedene ait farklý düþünceye sahip militanlar.
Biri sev diyor, diðeri boþver.
Ya atarsa kalp, atmassa cenaze var.
Ya duserse kalbe aþkýn nuru,
Akýlsýz baþýn cezasýný ayaklar deðil, kalp çeker.
Kaldýra bilir mi kalp kaf daðýný
Caným gitmek istiyor, hayatýn götürdüðü yere,
Olacak olan olmakta,
Ne olursa olsun artýk,
Uzat elini kaldýr beni,
Yalnýzlýðý terk edelim,
Hadi kalk gidelim, güneþe,
Hadi gidelim sevgi cennetine,
Ama birakma elimi,
Býrakýrsan sende bende yanarýz, kül oluruz.
Ýstanbul da uçusaný toz mu zannettin,
Hepsi aþktan yanýp kül olanlar.
IBRAHÝM AKA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.