elais
eylül sancýlarýdýr mekaný kimsesizliðimin
kan oturmuþ göz bebeklerimin ölüm sesizliði çökmüþ sapaðýnda...
bir yaným
yankýlý karanlýk bir yaným yýkýlasý yanlýzlýk elais...
kendime ölmüþ sesizliðime gömülmüþüm
kanamýþým zehir zýkkým
mevsim son bahar eylül’e sövsem ne çýkar..
kör bir gecede gök serilmiþ sokkak köpeklerinin ayaklarýna...
kasabanýn eylül ýslaðý kaldýrým taþlarýna
ve elleri koynunda tükenmiþ sersefil birde ben boylu boyunca...
elais cesedime
gök kubbeden baþka dokunacak birde ýslak küflü toprak var
bir baþka bahara filizlenip yeþerecek dalmý kaldý elaiis...
ah elais
senli cümlelere nokta koydum dip not düþerek eylül’e...
cesedimden önce ruhum yýkýlýrken sapýr sapýr
koca çýnar gölgesinde matem tutan biz eskisi sevinçlere dokunma
yýkýlýyorum...
of elais enkazýmdan bir ben filizlenmezki
yeþeremem bir sonraki mechul baharlara yeþeremem...
olmuyor elais
küllerim yok yeniden doðmak için eylül kadar ýpýslaðým...
uyut beni dün gibi unut elais
çek ellerini eylül dokunmuþ kederli saltanatýmdan...
piþmanlýklarý rafa kaldýrýp
kipriklerinin ucýna tutunmuþ eski masallarý yak elais...
erkarý yýðýp sarý hüzün boyalý eylül’e
avuçlarýma sesizce gizli gizli aðlarým eski gülüþlere inat elais...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.