bugün pazar yerinde misin anne ? ya aðlamam, ya topraðýndan koklamam lazým
hâlâ sakarlýðýna devam ediyor bu oðlun deðiþen bir þey yok, artýk diz kapaðýmýn yerine, paramparça tebessümüm hâlâ mahallenin bütün delilerini tanýyorum ve hâlâ konuþurken çok utanýyorum
ne bir kez çiçekçiye uðramýþlýðým oldu, ne çiçek almaya deðecek bir sevgilim doyasýya aðlamak istediðim vakitler yaðmur yaðýyor üþüdüðümde yýldýzlar örtüyor üstümü bu kez verdiðin harçlýðý deðil, aklýmý düþürdüm hüzünlerin baþ ucuna keþke bir terlik fýrlatsan anne
omuzlarýmda saçlarýnýn kokusu, sýrf seni görmek için ölümü özlüyorum ya göz bebeðimin kahvesini öp, ya konuþ benimle, özlemlerimi avuçlayarak
bugün pazar, yerinde misin anne ? kapýndan dönmek istemiyorum masum yalanlarýmý boþaltýp cebimden, artýk sana anlamsýz þeyler demiyorum
anne kalk, kaç güneþ doðuþunu kaçýrdýðýný bilmiyorsun ben ölüyorum, Azrail’im nazlanýrsa nazlansýn yalnýz gönderme beni, sýrtým son kez duanla sývazlansýn
--- aras ----
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.