Içim sudan hafif Boþluðunla doluyum Sendromum Niagara Altýmdada tatlý ve berrak Akan bir nehir Bu nehrin salý ben olmuþum Sýrtýmda gönül acým Havada yüzüyorum Bulutlar üstümdeler Gri beyaz karnýbaharlar sanki Ve köklerinde Aksine kavuþamadan bitmiþ Bakýr hüzmelerden süzülüp akan aþklar
Gönlüme yetiþemiyorlar artýk
Kenarda beni bekleyen Bir kadýn yüreði Içinde bir çift büyük gözbebeði Tutam tutam çekip geride biraktýðým Aðaçlarýn arasýndan Bana bakýyor Saçlarý altýn sarýsý Gözleri bahar yeþili Yaþam dolu eteði Benim için Sadece ve sadece Benim için havalanýyor Sudanda aðýr elleri Bana uzanýyor Dokunabilse batacaðým Sakin ve temiz suda Belki kalbim yýkanacak Belkide gönlümü acýdan arýndýracak Ama o eller Boþluðunu doldurmak için dökülen O tatlý diller Kalbime yetiþemiyorlar artýk
Aþklara gönül veremiyorum artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat2017 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.