Bütün vefasýzlar beni mi bulur?
Zavallý yüreðim hep yara alýr.
Hiç aldýrmam ecel gelse ne olur?
Ölüm acý vermez candan vazgeçtim…
Damla kaným akmaz hançer sokulsa.
Dert yüreði sarmýþ açýp bakýlsa.
Umurumda deðil dünya yýkýlsa.
Yemekten,içmekten,nandan vazgeçtim…
Canýmdan bezdim ya! edan nazýndan.
Alev alev yandým aþkýn közünden.
Gönlümde ki kara sevda yüzünden.
Servetten,þöhretten,þandan vazgeçtim…
Tertemiz sevgimi hep hakir gördün.
Koþturdun peþinden beni çok yordun.
Bencillik ettin sen çok gönül kýrdýn.
Gurur,kapris býktým ondan vazgeçtim…
Gönlüm düþtü sana tutuldum kaldým.
Sevgimi canýmdan hep üstün bildim.
Þimdiyse kafamdan maziyi sildim.
Unuttum her þeyi dünden vazgeçtim…
Yapma etme diye çok diller döktüm.
Olacaðý yok ki þöyle bir baktým.
Geçmiþ günlerime hep sünger çektim.
Seni tanýdýðým günden vazgeçtim…
Aþýk Ramazan’ým sefa bulmayan.
Þu yalan dünyada yüzü gülmeyen.
Hint kumaþýmýsýn eþi olmayan.
Cümle alem duysun senden vazgeçtim…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
24.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.