Ve son firar’ýydý uykularýmýn... Ve son gece son sahnesiydi belki... Bedenimin topraða dönececeði an’dý... O gün sabah’ýn Beþ’i...
Artýk ellerimden tutamayacak... Gözlerime dolu dolu bakamayacak... Sorduðun hiçbir soruya cevap alamayacak... Kýsacasý bedenim bu dünya’da olmayacak...
Ben senin yüreðin’de sensiz yaþamayý öðrendim de... Sen þu kýsacýk ömrümde sevilmeyi öðrenemedim...
Her zaman son nefesimde RABBÝM’den yanýmda olmaný istedim... Can verdiðim oda’da nefesini içime çekmek istedim... Ben senden çokmu þey istedim... Sadece mutlu bir son bekledim... Vakit tamam sevdiðim... Vuslat sabah’ýn Beþ’i... Sen En güzel olana emanetimsin artýk...
ÖZKAN DEMÝR / SELAMET99
Sosyal Medyada Paylaşın:
SELAMET99 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.