Hala kulaðýmda duruyor hala, Ölüm müjdeleyen o soðuk sala. - Ölümsüze giden ey ölmüþ ölü, Sonranýn dikeni, öncenin gülü. - Oysa düþünmedin bunu hiç mi hiç, Kafana “dank” etse de artýk çok geç. - Gafillikten düþünmezken akabin, Senin ebed deðildi ya lakabýn. - Bilmezmiydin yalan dünya fanidir, Duymadýn mý Harun, Karun hanidir. - Sessizce bakmadan saða ve sola, Ölümden ölümsüze çýktýn yola. - Bu dünyayý iyi kötü tükettin, Ve sen de "ölümsüzlüðü" hak ettin. - 9 Eylül 1976 Ýskilip
- Bu þiirimi "UÐUR BÖCEÐÝ" ile taçlandýrdýklarý için seçki kuruluna teþekkür ederim...
Suat Zobu
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suat Zobu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.