DENİZ-CE

ARUZ VE DENÝZ-CE zor olmadý sana olan duygularýmý kalýplarla yazmak denizim...


Yaban çiçekleri solgun, uzak daðýn nefesi
Deniz arardý ruhum, buldu pek huzurlu sesi
Yürektedir bilirim sýr, þair yazarsa þiir
Çaðýldayan ve koþan bir kalem bilin cevahir

Eðilmeyen baþý dik hep onurlu çokta zeki
Ne mutlu mesleði öðretme, çok deðerli mevki
Koþuþturur durur iþ ev çocukla birde sanat
Yürekli kýz, duyarým marifetli pek hamarat


Yosun kokan yeþilin tonlarýnda çaldý keman
Çocuksu hal, lacivertimsi bir bakýþ ki, yaman
Deniz-ce masmavi bir derya, renklerin ne güzel
Özün sözün bilirim bir, bu kýlar iþte özel

Yaþýyla oynama “Savruk ve Küs” yakar da tütün
Taþar aþar, savurur, dur biraz düþün ol bütün
Sakinleþir birazdan, can olur canan, durulur
Döner de kendine elbet, yürek biraz burulur


Deniz-ce kurdu kitabýn, kurar yazar ve çizer
Nobel ödüllü iyimser, bazen desende yeter
Deniz-ce halleri özgün, ve farklý iþte yerin
Caným, gülüm bilesin yok ki baþka bir benzerin

Me fâ i lün/fe i lâ tün/me fâ i lün/fe i lün




Sosyal Medyada Paylaşın: