gecenin sesiz çýglýgý baþladý yine kulaklarýmý sagýr edercesine karanlýklar doluyor dört duvar odama ve yalnýzlýk baþ gösteriyor yine çevremde kimse kalmýyor etrafýmda gözlerim agýrlaþýyor sanki bu günde bitiyor yavaþ yavaþ ölüme çeyrek kala gösteriyor zamanlar akýp gidiyor usulca sanki durgun akan nehirler gibi bu akþamda sen yoksun yine yanýmda sol yaným boþ kalacak her zamanki gibi ve acýlar sarýyor beni sýmsýký korkular baþlýyor yaþama olan umudum azalýyor gögsümde bir sýkýntý var sanki bir býçak saplanýr gibi ama kaným akmýyor yara yok anlayamýyorum neden oldugunu ama unutmak istiyorum acýlarý ama olmuyor sol yaným býrakmýyor boþlukta salanýr gibi atýyor sensizlige dogru býrakmak istiyorum ama olmuyor yaþamam için lazým diyorum oda biliyor ki sen olmayýnca yaþamanýn hiçbir anlamý yok kafese konulmuþ kuþ misali seni istiyor senin için kanat çýrpýyor ve bu gecede yine sensiz geçiyor olmayacak sabahlar gibi içimde hasretinle
Sosyal Medyada Paylaşın:
DeliFırat27 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.