GELL,,

...
’’Atý alan geçmeden Üsküdar’ý.’’
elinde ki avucunda ki yok ve varý,
içini kavuran yakan harý,
bin bir renge boyayýp baharý...
gelecek sen öyle gel./
.
ak akçe kara gün içindi hani..
nede çok nasihat dinlemiþken en babasýndan,
nasýrlý ellerden yediðin tokat yetmedi mi,
nush ile anlamdýðýn tektir,
yediðin kötektir!!!
hala uslanmazmýsýn,
anlamzmýsýn...
vakit kýyam vakti,
sen hala neden sendelersin...
.
eyyy leyli can...varmýsýn benle kaf daðýna gelmeye,
saðarken mezopotamya’da analar keçi ve koyunlarýný,
erkenden çýkarýz yola palan pandýras...
daha çið buhar olmadan gökyüzüne.
.
daðýlmadan rýzýklar,
çekilmeden el ayak..
kuþlar bile almadan nasibini...
varmýsýn yokmusun söyle yanmaya...
bak bir daha demem;
geliyormusun...
.
cann söyle, yardan geçmeye,
uçurumdan yuvarlanmayýda alabilecekmisin göze..
martýlar aðýt yakarken kuruyan denize...
akan kanýma da aðýtlar yakmaya dayanabilecek sen gell!!!
susacaksan hýçkýrýrken,
baðýrýrken de sesin çýkmayacaksa gell..
üþürken yanacaksan gel.
kanarken akacaksan gel.
yanarken donacaksan gel,
gell,yoksan gelme,
varsan gel..
gel...
yunus ça./

.

Sosyal Medyada Paylaşın: